Column Henk Prins: De Vergeten Weerstand van het Kind
Het contrast met vroeger is pijnlijk. Toen was buitenspelen geen activiteit die je in een agenda hoefde te plannen. Het was het leven zelf.
| Voor en door Westfriezen
Het contrast met vroeger is pijnlijk. Toen was buitenspelen geen activiteit die je in een agenda hoefde te plannen. Het was het leven zelf.
Op nummer 11 moeten jullie wel even zes weken wachten, vakantieperikelen noopt de mannen om een pauze in te lassen om daarna door te stomen naar nummer 100.
Het begint allemaal onschuldig. Een starter koopt een leuk huis in een rustige woonwijk en zet zijn auto voor de deur. Geen probleem, volop ruimte.
Zeven gemeentes die gezamenlijk een mooie dag organiseren als dank voor de veteranen die in deze gemeentes woonachtig zijn.
De straat waar ze zelf geen stoepblad voor willen vegen, is “een schande van de gemeente.”
Schuif twee Medemblikkers een microfoon voor de mond, muziekje erbij en Medemblik heeft een heuse podcast, nummertje 9 alweer.
Iedereen is het erover eens: Nederland zit op slot en de woningnood is nijpend.
De spreidingswet is bedoeld om een eerlijker verdeling van asielzoekers over Nederland te waarborgen. Geen overvolle AZC’s meer in Ter Apel of Budel, geen gemeenten die stug weigeren terwijl andere meer dan hun deel dragen
Op een zonnige dag (of regenachtig, waarschijnlijk regenachtig – het is West-Friesland)
Natuurlijk wordt er eerste teruggeblikt op de vorige aflevering toen de poepzakjes voor honden veel poep, stof deed opwaaien
Je kijkt op Buienradar: “Over vijf minuten droog.” Twee minuten later sta je in een wolkbreuk die zo heftig is dat je denkt dat Noach ergens een ark aan het timmeren is.
Ze blokkeren snelwegen in spitsuur, saboteren sportevenementen, besmeuren kunstwerken met soep of verf.
Wat ooit dorpspolitiek was, is nu frontlinie geworden in een ideologische burgeroorlog. Links tegen rechts. Groen tegen grijs.
In deze podcast natuurlijk eerst een terugblik op de vorige podcast waarin o.a. het Oorlogsmuseum het lijdend onderwerp was
Iedereen kan in principe gemeenteraadslid worden: een student, een gepensioneerde, een zzp’er, of iemand met een fulltimebaan.
De overgang, dames en heren (maar vooral dames), is geen periode. Het is een safari zonder gids, een achtbaan met losse schroeven, een escape room zonder sleutel.