Column Henk Prins: ‘De Zijlijnroepers van de Dorpsstraat’
De straat waar ze zelf geen stoepblad voor willen vegen, is “een schande van de gemeente.”
Voor en door Westfriezen
De straat waar ze zelf geen stoepblad voor willen vegen, is “een schande van de gemeente.”
De spreidingswet is bedoeld om een eerlijker verdeling van asielzoekers over Nederland te waarborgen. Geen overvolle AZC’s meer in Ter Apel of Budel, geen gemeenten die stug weigeren terwijl andere meer dan hun deel dragen
Op een zonnige dag (of regenachtig, waarschijnlijk regenachtig – het is West-Friesland)
Je kijkt op Buienradar: “Over vijf minuten droog.” Twee minuten later sta je in een wolkbreuk die zo heftig is dat je denkt dat Noach ergens een ark aan het timmeren is.
Ze blokkeren snelwegen in spitsuur, saboteren sportevenementen, besmeuren kunstwerken met soep of verf.
Wat ooit dorpspolitiek was, is nu frontlinie geworden in een ideologische burgeroorlog. Links tegen rechts. Groen tegen grijs.
Iedereen kan in principe gemeenteraadslid worden: een student, een gepensioneerde, een zzp’er, of iemand met een fulltimebaan.
De overgang, dames en heren (maar vooral dames), is geen periode. Het is een safari zonder gids, een achtbaan met losse schroeven, een escape room zonder sleutel.
We leven in een tijd waarin het volume van de boodschap belangrijker lijkt dan de inhoud. Waarin een Kamerlid meer impact heeft met een scherpe oneliner op sociale media dan met een genuanceerde bijdrage in het parlement
Ik schreef deze column naar aanleiding van de rechtszaak tegen een 15-jarige jongen uit Hoorn die in Duitsland terecht staat vanwege een moordaanslag
Het is van groot belang om de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog levend te houden, zodat de verhalen van de mensen die de oorlog hebben meegemaakt, niet verloren gaan
De nieuwe orakels zijn de stralende influencers, met een perfect filter
Er was een tijd dat je op school een tik op je vingers kreeg voor een d/t-fout. Tegenwoordig krijg je een like.
Door de jaren heen is het vertrouwen van burgers in de overheid en het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) steeds meer onder druk komen te staan.
Ze staan weer langs de kant van de weg. Gele hesjes, zwaailicht aan, hand omhoog. “Rijbewijs en kentekenbewijs alstublieft.”
Je herkent de echte Nederlander niet aan zijn paspoort, maar aan zijn gemopper.