Column: Het ware verhaal van Kerst: terug naar de betekenis

In Nederland staat Kerst voor velen gelijk aan volle tafels, overvolle agenda’s, gourmetstellen die urenlang sissen en winkelstraten die al weken rood kleuren van de koopdrang. Het feest dat ooit werd gevierd in stilte en bezinning is voor een groot deel veranderd in een jaarlijkse vreet- en schranspartij. Terwijl supermarkten recordomzetten draaien, blijven kerken leeg. Maar achter al die glitter en commercie ligt een verhaal dat dieper gaat dan welke kerstdinertrend ook: het ware verhaal van Kerst.

Kerst is van oorsprong een feest van hoop. Het vertelt over de geboorte van Jezus, meer dan tweeduizend jaar geleden in Bethlehem. Een gebeurtenis die plaatsvond in eenvoud, in een stal, ver weg van overdaad. Geen luxe maaltijden, geen torenhoge cadeaus, geen galajurken of volle winkelkarren. Het kerstverhaal draait om licht dat verschijnt in een donkere wereld, om geloof dat sterker is dan angst, en om liefde die begint in kwetsbaarheid.

Toch raken steeds meer mensen die betekenis kwijt. Niet omdat zij dat willen, maar omdat de druk van de moderne samenleving hen er ongemerkt van wegduwt. Reclames vertellen ons dat Kerst pas geslaagd is met “meer”. Meer eten, meer gasten, meer cadeaus, meer luxe. En terwijl we jagen op het perfecte menu, vergeten we waarvoor dit feest ooit bedoeld was. Het gaat niet om overdaad, maar om aandacht. Niet om gourmetstellen, maar om verbinding. Niet om volle huizen, maar om warme harten.

Kerst nodigt uit om stil te staan. Even weg te stappen van de hectiek en te voelen wat echt telt. De boodschap van vrede op aarde klinkt misschien cliché, maar is actueler dan ooit. In een wereld vol verdeeldheid, oorlogen, economische onzekerheid en toenemende druk kan Kerst een moment zijn om te ademen. Om te luisteren. Om samen te zijn zonder verwachtingen. Om te beseffen dat geluk niet altijd in overvloed zit, maar vaak in eenvoud.

Het ware kerstverhaal laat zien dat waardevolle dingen klein kunnen beginnen. Een stal. Een pasgeboren kind. Een boodschap van hoop. Het is een herinnering dat de grootste veranderingen vaak ontstaan op momenten waarop niemand oplet. Juist nu, in een tijd waarin de kerken steeds leger worden, kan die oude boodschap opnieuw betekenis krijgen. Niet door verplicht religieus te zijn, maar door open te staan voor de kern: licht brengen waar duisternis is.

Dat kan heel praktisch zijn. Een bezoek aan iemand die alleen is. Een telefoontje naar een familielid waar je minder contact mee hebt. Een eenvoudige maaltijd delen met iemand die het nodig heeft. Een moment van stilte nemen voor jezelf. Het is deze menselijke, warme kant van Kerst die we dreigen te verliezen in de stroom van decemberdrukte.

Wie werkelijk terug wil naar het hart van Kerst, hoeft niet veel te doen. Sterker nog: minder doen is juist de sleutel. Minder kopen, minder haasten, minder verwachtingen. Meer aandacht, meer rust, meer dankbaarheid. Dat is niet alleen beter voor de portemonnee, maar vooral voor de ziel.

Kerst is nooit bedoeld als eetfestijn. Het is bedoeld als rustpunt. Een lichtpunt. Een herinnering dat hoop altijd een plek vindt om te bloeien, zelfs in de meest onverwachte omstandigheden. Misschien is het tijd om dat licht weer toe te laten, en Kerst opnieuw te vieren zoals het ooit bedoeld was: vanuit eenvoud, warmte en betekenis.

Henk Prins

Meer van mij op hbpmedia.nl