Er lijkt iets in de lucht te hangen de laatste jaren. Een soort ongeduldige, opgefokte energie die zich vertaalt in hufterigheid bij steeds jongere generaties. Het begint bij ogenschijnlijk onschuldige dingen – te hard varen in sloepen waar je volgens de borden stapvoets moet. Maar het zijn niet zomaar pubers die een beetje stoer willen doen. Nee, het gaat vaak gepaard met brullend geschreeuw, het toeteren van geluidsboxen op standje festival en het uitschelden van iedereen die er iets van zegt. Vooral ouderen moeten het ontgelden: “hou je bek, ouwe”, gevolgd door ziektes waar je niet eens over wilt nadenken.
Het lijkt alsof een deel van de jeugd het idee heeft dat regels optioneel zijn, en respect iets uit het prehistorische tijdperk. En wie denkt dat het alleen om wat rotte appels gaat, moet eens kijken naar de dossiers bij gemeenten. Daar worden steeds vaker gebiedsverboden opgelegd aan jongeren die zich structureel misdragen. Niet één keer uit de bocht vliegen, maar herhaaldelijk – soms zelfs wekelijks – overlast veroorzaken, vernielingen plegen of intimideren. Het resultaat: hele winkelcentra of parken waar ze simpelweg niet meer mogen komen.
En de scholen? Die trekken steeds vaker aan de noodrem. Leraren hebben het gevoel dat ze politieagent moeten spelen in plaats van les te geven. Waar vroeger een telefoontje naar huis genoeg was om een ouder te mobiliseren, krijgen docenten nu soms letterlijk te horen: “Tja, dat moet de school maar oplossen, ik werk fulltime.” Ouders die niet alleen hun verantwoordelijkheid ontlopen, maar die hun kind in sommige gevallen zelfs verdedigen, ongeacht het gedrag.
Natuurlijk is niet iedere jongere een hufter. Er zijn nog zat tieners die hard werken, respect tonen en zich inzetten voor hun omgeving. Maar het geluid van de rotte appels is oorverdovend. En zolang ouders de hand in eigen boezem weigeren te steken, scholen hun gezag verder uitgehold zien worden en gemeenten alleen maar kunnen reageren in plaats van voorkomen, zal het probleem blijven groeien.
We hebben niet alleen een generatie die harder vaart dan mag – we hebben een generatie die denkt dat de bocht oneindig lang is. Totdat hij eindigt tegen een muur.
Daphne de Jong
redactrice westfrieslandpraat.nl
redactie@westfrieslandpraat.nl
Ontdek meer van Westfriesland Praat
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.