WEST-FRIESLAND – Al meer dan tien jaar doet Ton Appelman vrijwilligerswerk. Eerst bij de Bosman, het verzorgingshuis in Venhuizen, want dat is bij hem op de hoek van de straat. “Ik begon er als manusje van alles, schilderijtjes ophangen en lampje aansluiten. Maar al snel kwam de organisatie erachter dat ik nogal een sociaal dier ben. Ik kan met alle bewoners gezellig kletsen. Toen werden mijn activiteiten ook wat anders, ik hielp bij activiteiten voor de bewoners, drie dagdelen in de week.”
Coronacrisis
Maar tijdens corona kwam dat werk tot stilstand. Stilzitten? Niks voor Ton. Hij meldde zich bij de Baanbreker in Enkhuizen, een dagbesteding voor mensen met een beperking of psychische klachten. “Daar kon ik chauffeurswerk gaan doen. Ik haal de deelnemers ’s ochtends vroeg op, zodat ze op tijd bij de dagbesteding zijn. Voor sommige mensen is ander transport geen optie, dan komen ze te laat of ze zijn te lang onderweg.”
Creativiteit en plezier
Baanbreker heeft de deelnemers heel wat te bieden: een retro-winkel, een giftshop vol creatieve, zelfgemaakte cadeautjes, een kringloopwinkel en veel werkruimtes, onder andere een ruimte voor keramiek, een houtwerkplaats en een atelier. “Een plek vol creativiteit en energie”, zegt Ton. “Het is leuk om hier te werken. Een tijd geleden kreeg een schoolklas een rondleiding. Juf vroeg aan de kinderen: wat zijn vrijwilligers? De kinderen dachten dat het mensen zijn die werken, maar niet betaald krijgen. Ik zei meteen: niet betaald? Ik krijg hartstikke goed betaald. Niet met geld, maar met liefde en waardering. Dat is voor mij meer dan voldoende om dit werk te doen.”
Bijzondere eigenschappen
De verschillen tussen de deelnemers, de vrijwilligers en de begeleiding is niet groot, legt hij uit. “We zeggen hier: we werken met mensen met bijzondere eigenschappen. Eigenlijk heeft iedereen toch een bijzondere eigenschap? Ik ook, de begeleiding ook. Ik raakte werkloos na 25 jaar bikkelen. Dat was een klap, ik had het niet aan zien komen. Ik had tijd nodig om aan mijn problemen te werken en te herstellen van mijn burn-out. Maar na een tijdje wilde ik weer wat bijdragen aan de samenleving. Door mijn vrijwilligerswerk sta ik er niet naast, maar ik doe mee.”
Kat uit de boom kijken
Ton kan nog wat collega’s gebruiken, De Baanbreker is op zoek naar nieuwe chauffeurs. Volgens Ton een mooie vrijwilligersklus voor iemand die sociaal, geduldig en zorgzaam is. “Soms moet je een beetje de kat uit de boom kijken met de deelnemers”, zegt hij. “Iemand kan de ene dag vrolijk zijn en de volgende dag in de put zitten. Daar moet je mee om kunnen gaan. Soms is het zo gezellig en druk in de bus, dat ik tegen de passagiers moet zeggen: nu even rustig, want ik kan door de herrie de verkeerslichten niet horen. Dus humor, ja, dat is ook belangrijk.”
Ontdek meer van Westfriesland Praat
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.